Dilimize yerleşmiş bazı deyimler var. İçlerinde Allah
(celle celalühu) ismini içeren... Öyle bir hale gelmiş ki artık,
imandan nasibi olmayan biri bile farkında olmadan bu deyimleri
kullanıyor söz arasında...
Örneğin şaşırdığımız zaman "Allah Allah....." diyoruz gözlerimizi açarak.
Beklenmedik bir şeyle karşılaştığımızda "Hayırdır inş" sözleri dökülüyor dilimizden...
Kızdığımız zaman "La havle vela kuvvete..." diyoruz farkında olarak veya olmayarak...
Yine kızgınlık anımızda "Fesübhanlah..." deyiveriyoruz..
Annelerimiz, küçükken yaptığımız yaramazlıklar karşısında çok
kızmalarına rağmen, sinirle "Allah senin müstehakını versin" diyor veya
"Allah iyiliğini versin"... O kızgınlık içinde çok güzel bir dua
çıkıyor ağızlarından...
Teşekkür edilecek, sağol denilebilecek durumlarda da "Allah razı olsun"
diyoruz...Bu duaların kültürümüze, dilimize bu denli işlemesi ne kadar
hoş... Belki kulaklarımız aşina olduğundan farkında değiliz ancak bu
dualar çok önemli, çok güzel dualar.
Örneğin "Allah razı olsun...".
Allah'ın bizden razı olması ne demektir?
Bakalım Kur'ân-ı Kerîm ne cevap verecek?
Mübarek Tevbe suresi, 72. ayet: "Allah mü'min erkeklere ve mü'min
kadınlara, ebedî olarak kalacakları, içinden ırmaklar akan cennetler ve
Adn cennetlerinde çok güzel köşkler vadetti. Allah'ın rızası ise,
bunların hepsinden daha büyüktür. İşte bu büyük başarıdır"
Bu ayeti okuyunca farkettim ki, belki günde defalarca gelişigüzel
olarak söylediğimiz "Allah razı olsun" duası meğer ne güzel bir
duaymış...