21 Yaşında ama 2 Yaşında Gibi

Hastalığı nedeniyle 21 yaşında olmasına rağmen 1-2 yaşındaki çocuk
gibi görünen Adanalı “cam çocuk”, olumlu unsurları ön plana çıkartıp
mutlu olmasını bilerek ve sürekli umut vererek yaydığı pozitif
enerjiyle örnek bir yaşam sergiliyor.

Annesi Didem Sürenler'in (44) sevgisiyle büyüyen Zeki Sürenler (21),
“Benim kemiklerim cam, kırılgan, ama yüreğim çelik kadar sağlam”
diyerek yaşam felsefesini anlatıyor.

Adana'nın merkezinde bulunan Vali Konağı yakınındaki annesine ait iş
yerinin adeta maskotu olan Zeki Sürenler, hastalıkla yaşamayı nasıl
öğrendiğini anlatırken, kendisini “engelli değil diğer insanlardan
farklı” şeklinde tanımlıyor.

Hayatının baharında kabul edilen bir yaş grubunda olmasına rağmen 1-2
yaşındaki çocuk görünümünün kendisini hayata küstürmediğini ifade eden
Zeki Sürenler, hastalığının yaşamı süresince kendisini bırakmayacağının
bilincinde olduğunu, bunun ise mutlu olmasını engelleyemeyeceğini
söyledi.

Sürekli tedavi altında tutulan, hastane ve fizik tedavi
eksersizlerinden arta kalan zamanının önemli bir bölümünü okuma ve
genel yayın yönetmenliğini yaptığı gazetenin hazırlıklarıyla geçiren
Zeki Sürenler, “Annemin sevgisi ve özverisi sayesinde yaşama tutundum.
Herkes bir fabrikadan çıkmış gibi tek tip olsaydı, dünya bu kadar
renkli olmazdı. Ben ve benim gibiler aslında özürlü değil, farklı
olanlarız” dedi.
Çıkardığı aylık gazeteyi tekerlekli sandalye ile sokak sokak gezerek
satan Zeki Sürenler, hiçbir abartıya kaçmadan engellilerin sorunlarını
ve beklentilerini kamuoyuna duyurabilmenin mücadelesini verdiğini
belirterek, “En büyük hayalim, gazeteyi en geniş kitlelere ulaştırmak,
bir de kitap yazmak” dedi.

HASTALIĞI KABULLENMEK

Eşinden ayrıldıktan sonra yaşamını adeta oğluna adayan anne Didem
Sürenler ise “ailelerin düştükleri en büyük hatanın çocuklarının
engelini kabul etmemek olduğunu” söyledi.

“Hastalığı kabullenince 'neden benim çocuğum' demekten vazgeçildiğinde,
insanın yaşam felsefesi bir anda değişebiliyor” diyen anne Didem
Sürenler, şöyle devam etti:

“Eğitimli bir anne olarak, hamileliğim süresince sürekli doktor
kontrolündeydim. Ama, insanın yaşayacağı bir şey varsa bir şekilde
yaşıyor. Oğlum karnımda 6 aylık olduğunda, doktorum cüce teşhisi koydu.
Benim boyum 1,70, eşimin boyu 1,90 olunca teşhis doğal olarak bizi
şaşkına çevirdi. Ayrıca, ne benim ne eşimin ailesinde cüce ya da cam
kemik hastası vardı. Ancak, doktorlar, genetik faktörlerin 6-7 kuşak
sonrasını bile etkileyebildiğini söylediler.

Araştırmalar, tetkikler derken oğlum karnımda 8 aylık olmuştu. Artık
gebeliğe son vermek mümkün değildi. Ama, bugün olsa yine dünyaya
getirirdim. Çünkü, evlat, insanın canından bir parçası oluyor, ona
kıyamazdım.

Oğlum dünyaya geldiğinde gerçekle yüz yüze geldik, ona dokunmaya
korkuyorduk. Eşim oğlumuzu ilk gördüğünde adeta olduğu yerde yığıldı
kaldı, kabullenemedi. Henüz 3 günlük bebekken doktor doktor, hastane
hastane gezmek zorunda kaldık. Sonra yapamadık ve eşimle ayrıldık.
Şimdi oğlum ve ben birbirimize yetiyoruz.”

Anne Didem Sürenler, tekerlekli sandalyedeki oğlunu, tıpkı bir bebek
gibi saçını okşayıp severken,”Hiç büyümeyecek bir bebeğim var” diye
konuştu.
CAM KEMİK HASTALIĞI

“Cam kemik” olarak bilinen “osteogenesis imperfecta”, ender görülen ve
kemiklerin kolay kırılmasına yol açan bir hastalık. Bu hastalığın
temelinde ise genetik etmenler büyük rol oynuyor. Bağ dokusunu
oluşturan en önemli proteinlerden birisi olan “kollagen”, tam olarak
oluşamıyor. Kollagenin normalden az olması, kemik oluşumunu olumsuz
etkileyerek kolay kırılmasına yol açıyor. Ender de olsa genetik
faktörler bulunmadan da bu hastalık görülebiliyor.