Hiç bir şey aynı değil senden sonra. Yarım kaldım
bunu biliyorum da herkesin beni bu kadar yalnız bırakması acınacak bir
durum. Ağlamakta istemiyorum ama elimden gelmiyor. Sen gideli ne kadar
oldu bilmiyorum ama ben sensiz bir hayatı yaşayamıyorum. Hiç bir şeyden
tat alamaz oldum. Her yerde senin kalıntıların var. Unutamıyorum hiç
bir şeyini. Acıyor içim kimseye anlamıyorum derdimi. İçime atıyorum
acılarımı. Seninle karşılaşmamızın hayaliyle yatıyor seninle uyanıyorum
her sabah.
İki gün önce İstanbul’daydım. Bandırma’da bizim
sevgimize şahit sular seni aradı yanımda. Ama sen yoktun. Yalnızdım ben
orda. Seni anlattım onlara akşama kadar. Adını her söylediğimde
martılar ağladı ardında. Tutamadım kendimi bende ağladım. Oysa sen beni
hiç bırakmaz sanırdım. Çok inanırdım sözlerine yeminlerine… Ağladıkça
açılmam gerekirdi ama deniz o kadar acı vuruyordu ki dalgakıranlara
halimi o zaman anladım. Ben senden başkasını sevemem bundan sonra. İlk
defa bir cansızla konuştum. Seni anlattım denize dalgakıranlara fenere.
Bakma bana öyle deliymişim gibi. Canlı yok ki çevremde konuşayım
anlatayım seni dinlesinler beni. Sen gittin ya ben gerçek sensizliği
gerçek yalnızlığı tattım. Ve her aklıma geldiğinde gidişin ağladım.
Bugün
bir farklıyım ben. İçim sıkılıyor canım acıyor. Sözler kelimeler fayda
etmiyor artık. Sanırım yıkılmam demem yanlışmış. Yıkıldım. Şarkılarda
televizyonda otururken yatarken her anımda bir anı taşıyorum yanımda.
İçime attıklarımı biriktiriyorum sana. Karışlaştığımız ilk gün sana
söyleyeceklerimi. Birini söyleyeyim mi sana? Ben seni unutamadım geri
gelsen belki kabul görmezsin ama ben seni unutamam.
Unutamam seni benim hayatımsın sen
Silemem ki gülmelerini sebebimsin sen
Ağlarım sensiz her gün acımsın sen
Yıkıldım senden sonra unutulmazımsın sen…
Yazacaklarımı
unutur oldum. İçimdekileri beni herkesi yalnızlığımı ve seni asla
unutmadım unutamadım. Bu kadar büyük severken ben sen neden gittin
aslında anlamadım. Üzüyormuşum seni. Anlamadın tanıyamadın beni o güzel
günlerde. Ben o beni bırakmaz asla derken gittin sen. Yalancı oldum
başkalarının gözünde. Varsın olsun varsın ben yalancı adi sevimsiz
karaktersiz olayım. Sana bir şey demesinler yeter. Bak bir daha
söylüyorum. Ben seni seviyorum. Sana ilk şiirimden bir söz yazacağım.
Basit değildir benim sevmelerim. Aslında o söz benim sana sorduğum
soruydu. Cevabını her an almak için uğraştığım soruma sen giderek cevap
verdin. O mesaj unutulmayacaklar arasına girdi hafızamda. Gidene git
demek asillere yakışırdı sana göre. Ve sen bana git dedin. O asillikle
geri gelmek istiyorsun beklide ama söyleyeceklerimden çekiniyorsun.
Sana kıyamazken sana kötü sözler söyledim. Ama kendimi senden seni de
benden soğutmanın tek yolu buydu. Neden sorma ne olur. Yaptım ama
ardından çok ağladım.
Şimdi bunu okursan eğer bil ki ben seni
gerçekten sevdim. Hala da seviyorum. Senin yaşadığın yerde asla
olmayacağım. Asla nefes almayacağım adım bile atmayacağım oraya. Sen
bana git dedin ben gittim. Ve sanırım bittim.
Eğer seni
kırdıysam özür dilerim hem de defalarca. Numaramı msn adresimi
netlogtaki sayfamı değiştirdim. Sen mutlu istedim. Senin mutluluğun ben
yokken ben bunu anladım.
Sana onunla mutluluklar
Anasayfa
Konu: Sana Son Mektubum 
C.tesi Nis. 18, 2009 6:05 pm
